KC 2011/019

Beslissing van de voorzitter van de beklagcommissie uit de Commissie van Toezicht bij bovenvermelde instelling op het op ingekomen klaagschrift van:

[...], (hierna te noemen klager), voorheen verblijvende in [...], thans verblijvende in [...]

Procesgang
Op 13 juni 2010 is bij de secretaris van de Commissie van Toezicht het klaagschrift van klager binnengekomen.

Klagers klacht is op 18 juni 2010 ter bemiddeling naar de dienstdoende maandcommissaris gezonden.

Klager heeft in het gesprek met de maandcommissaris verklaard dat hij zijn klacht aan de beklagcommissie wil voorleggen.

Op 4 augustus 2010 is nog een aanvullend klaagschrift van klager binnengekomen.

Op 16 december 2010 is de schriftelijke reactie van de instelling op het klaagschrift binnengekomen.

Op 24 januari 2011 is het proces-verbaal van klagers gehoor op 6 januari 2011 door de voorzitter van de beklagcommissie bij het […] binnengekomen.

Op 24 februari 2011 is nog een nadere reactie van de instelling binnengekomen. die aan klager samen met een kopie van deze beslissing zal worden toegezonden.

Rechtsoverwegingen
Klager beklaagt zich over het rookgedrag binnen de instelling. Met name beklaagt klager zich over het rookgedrag van een personeelslid. Dit personeelslid staat op de patio met de deur open te roken, zodat alle rook naar binnen waait. Ook het feit dat er bij deze afdeling een patio is, is voor allerlei personeelsleden een vrijbrief om te gaan roken. Hoewel deze medewerkers meer geneigd zijn rekening te houden met niet-rokers, staan zij wel -als de weersomstandigheden slechter zijn- allemaal half binnen en half buiten te roken met de deur op een kiertje waardoor de rook juist verder de afdeling op wordt geblazen. Klager stelt dat hij hier als niet-roker erg veel last van heeft. Ook heeft klager nog naar voren gebracht dat in meer algemenere zin het rookbeleid kliniekbreed zeer te wensen over laat. Rokende patiënten laten de deur van hun verblijf open staan of staan in de deuropening te roken. Klager stelt dat hij zo dag in dag uit ongewenst aan het meeroken is. Hij heeft al meer dan een jaar zijn klachten hierover geuit bij het betrokken personeelslid, het team van de afdeling, leidinggevenden tot en met de directie toe en gevraagd om hulp, die hij niet tot nauwelijks heeft gekregen. Klager verzoekt een schadevergoeding als genoegdoening en heeft deze begroot op € 5000,--.

Klager heeft een kopie van een door […] aan hem gerichte brief d.d. 1 juli 2010 bij zijn aanvullend klaagschrift gevoegd.

De instelling heeft in de schriftelijke reactie naar voren gebracht dat binnen de instelling een algeheel rookverbod voor patiënten en medewerkers geldt. Er mag alleen gerookt worden op de patio’s. Patiënten mogen daarnaast ook roken in hun eigen verblijf.

Klager heeft voornamelijk een probleem met het rookgedrag van één bepaalde medewerker.  Deze medewerker zou op de drempel van de patio hebben gerookt met de deur open. De rook zou naar binnen zijn gewaaid. Er hebben verschillende gesprekken plaatsgevonden. Deze gesprekken hebben niet geleid tot een voor klager bevredigend resultaat. Ook is er met betreffende medewerker gesproken en zijn er concrete afspraken gemaakt. Klager erkent dat er daarna een lichte verbetering van de situatie is gekomen, maar voor klager onvoldoende.  Klager was erg gefixeerd op de betreffende medewerker. De unit […] heeft een eigen patio, die alleen door medewerkers wordt gebruikt om bijvoorbeeld te kunnen roken. Vanwege de bezetting is het niet altijd mogelijk om buiten de unit te roken en wordt de patio hiervoor gebruikt. Wanneer een medewerker alleen is en toch wil roken, gebeurt het wel eens dat men op de drempel gaat staan om zo toch de unit in de gaten te kunnen houden. De rook kan vanwege de gesloten deur de unit niet op. Dat klager in de sociotherapiekamer wel eens een rooklucht heeft geroken is goed mogelijk. Rokers hebben vaak een rooklucht om zich heen hangen.

Hoewel de betreffende medewerker zich niet strikt aan het rookverbod heeft gehouden, is er geen sprake van meeroken door klager.

Ter gelegenheid van het gehoor op 6 januari 2011 heeft klager naar voren gebracht dat er op de afdelingspatio niet door het personeel gerookt mocht worden. De deur was niet altijd dicht en het betreffende personeelslid stond in het halletje te roken en zat dan vaak op de verwarming . Het kantoor liep dan vol met rook. Hij stond dan in de rook als hij in de andere deuropening van het kantoor stond. Hij heeft al vanaf midden december 2008 aangegeven last van rook te hebben. Klager betwist dat hij gefixeerd was op betrokken medewerker dan wel dat er sprake is van psychopathologie.

De instelling heeft in de nadere reactie nog naar voren gebracht dat in de huisregels staat dat in […] een algeheel rookverbod geldt voor zowel patiënten als personeel. In de huisregels is bepaald waar patiënten mogen roken.

De betreffende medewerker heeft zich aanvankelijk niet strikt aan het rookverbod gehouden. Na diverse gesprekken met de leidinggevende zijn hier afspraken over gemaakt en is hierin verbetering gekomen.  De instelling begrijpt, in het licht van klagers pathologie, zijn frustraties , maar betwist dat klager daadwerkelijk schade aan zijn gezondheid heeft opgelopen.

Beoordeling
De voorzitter van de beklagcommissie concludeert dat het beklag zich richt tegen de schending van het recht op een rookvrije verblijfsomgeving.

De instelling heeft in de huisregels met betrekking tot het roken bepaald: “In […] geldt een algeheel rookverbod voor zowel patiënten als personeel. Een patiënt mag uitsluitend buiten of op zijn kamer roken. Wanneer het restaurant is geopend kan er door de patiënt gebruik worden gemaakt van de patio.”

Klager heeft als niet roker meermalen aangegeven last van rook te hebben.

De instelling heeft erkend dat de betrokken medewerker zich niet strikt aan het rookverbod heeft gehouden. Wel is gesteld dat na diverse gesprekken tussen deze medewerker en zijn leidinggevende afspraken zijn gemaakt.

De voorzitter van de beklagcommissie acht op grond van de voorhanden zijnde gegevens aannemelijk dat klager, als bewoner van […], in enige mate is getroffen door het handelen in strijd met het rookverbod. Klager heeft aangegeven meermalen te hebben gevraagd om hiertegen actie te ondernemen, zowel toen hij verbleef op de afzonderingskamer, als daarna.

Het hoofd van de instelling dient ervoor zorg te dragen dat de regels binnen de instelling zowel door de patiënten als het personeel moeten worden nageleefd. Indien, zoals hier is komen vast te staan dat het rookverbod door een personeelslid niet wordt nageleefd, dient dit aan de directeur te worden toegerekend. Klagers klacht zal dan ook gegrond worden verklaard. De instelling zal in de gelegenheid worden gesteld zich schriftelijk uit te laten over de aan klager toekomende tegemoetkoming, waarbij de voorzitter van de beklagcommissie aangeeft dat een dergelijke tegemoetkoming niet op één lijn staat met een schadevergoeding op grond van een onrechtmatige daad.

BESLISSING
De voorzitter van de beklagcommissie:
-                    verklaart de klacht gegrond;
-                    verstaat dat de voorzitter van de beklagcommissie -nadat het hoofd van de instelling, in de gelegenheid is gesteld zich binnen een termijn van vier weken na verzending van deze beschikking schriftelijk uit te laten over de aan klager te geven tegemoetkoming- een beslissing zal geven over welke tegemoetkoming aan klager is geboden;